زیارت حج

عربی نزد قاضی گواهی داد.

مدعی‌علیه خواست که گواهی او را جرح کند، گفت: ای قاضی این عرب زر بسیار دارد و هرگز حج نگزارده ، گواهی او می شنوی، با وجود این که تارک فرض است؟

عرب گفت: دروغ می گویی و حال آن که من در فلان تاریخ حج گزارده‌ام و مناسک بجای آورده.

قاضی ازو پرسید که اگر راست ....

می گویی نشان ده که زمزم کجاست؟

گفت: پیر مردی با صفاست که دائم بر در عرفات نشستست.

گفت ای جاهل زمزم چاهی است که ازو آب می کند و عرفات صحرائی است بی در و دیوار.

عرب گفت: در آن تاریخ که من رسیدم هنور آن چاه را فرو نبرده بودند و عرفات باغی بود که در و دیوار داشت.

(علی صفی، مولانا فخرالدین، لطایف الطوائف انتشارات اقبال، چاپ7، 1373، ص143)