قاضی دادگستر

« هنر عدالت آن نیست که همۀ گناهکاران به مجازات برسند، بلکه درآن است،که هیچ بیگناهی مجارات نشود »

قاضی دادگستر

« هنر عدالت آن نیست که همۀ گناهکاران به مجازات برسند، بلکه درآن است،که هیچ بیگناهی مجارات نشود »

سنجشی از نوع سازمان سنجشی

د.ح.ش


شرکت کنندگان در آزمون کارشناسی ارشد حقوق می دانند که آزمون فوق در عصر روز جاری برگزار شد.

موضوعی که سبب شد تا به فکر نقد حاضر باشم، مربوط به حاشیه آزمون است و نه اصل آن.


این آزمون حسب اعلام سایت و درج آن در کارت ورورد به جلسه شرکت کنندگان، مقرر شد؛ ساعت 1430 برگزار شود که بگذریم چنین نشد و ساعت 1500 برگزار شد و قریب به یک ساعت شرکت کننده مجبور به جلوس روی صندلی خود شد و به این طریق وقت مان را بیهوده به بطالت گذارند و اگر این ساعت را در تعداد کل شرکت کنندگان ضرب کنیم، مشخص می شود که ارزشمند بودن وقت را چگونه قدر نهادند!!!!!!!.

از این که یک ساعت مزبور با احتساب دو ساعت آزمون، جمعاً سه ساعت روی یک صندلی چوبی -که ما را به روزگاران قدیم مدرسه ابتدایی ....

می اندازد- چه فشار روانی را موجب می شود و آیا از نظر روانی برای شرکت کننده با شرایط فوق آمادگی آزمونی وجود خواهد داشت؟؟؟؟ می گذریم، چه آن که انتقاد من به فرم نظر سنجی و کیفیت اخذنظر به شرح ذیل مربوط است:


اصل فرم:

با توجه به نوع فعالیت سازمان و مسئولیت وی در برگزارری آزمون، به نظر هر شخصی می رسد که یقیناً پرسش هایی پیرامون کیفیت و کمیت سئوالات آزمون و خدمات مراقبین جلسه و پذیرایی آنان و آنچه مرتبط با روز جلسه آزمون است باشد، اما با تدقیق در فرم مشخص می شود که سئوال اول مربوط به کیفیت خدمات ارائه شده بوده و چند سئوال مربوط به محل تحصیل شرکت کننده و اساتید آنان؟؟؟!!!! و چند سئوال مربوط به وضعیت شغلی شرکت کننده و این که بیکارند یا خیر و ..

اما آنچه موجب شگفتی است،پرسش هایی نسبت به والدین شرکت گان است که به نظر تجاوز به حریم خصوصی است. به فرض که والدین شرکت کنندگان از طبقه تحصیل کرده باشد یا بی سود و یا کم سود، این امر چه ارتباطی به وظایف سازمان سنجش در خصوص آزمون دارد؟؟؟؟؟

اگر متولی اخذ آن نهضت سواد آموزی می بود، می شد گفت که برای سنجش افراد بی سواد و برنامه ریزی برای آنان و غیره است، اما در مورد سازمان سنجش چه؟؟؟؟

 

کیفیت نظرسنجی:

نکته اول:

آنچه تجربه عملی در موارد مشابه تصدیق می کند، این است که  ارزیابی یک عمل و تحصیل باخورد مخاطبین آن مربوط به بعد از انجام آن عمل است و نه قبل از آن، اما در اخذ نظریه مورد بحث؛ هنوز سازمان سنجش آزمون را برگزار نکرده و مراقبین انجام وظیفه ننمودند و هنوز پذیرایی مثال زندانی آنان -که تنها با یک بیسکویت 200 تومانی صورت می گیرد- به عمل نیامده است که مبادرت به کسب نظر نمودند؟؟؟؟

به نظرمی رسد که حتی اگر نتایج این نظر سنجی با بهترین و مدرن ترین شیوه ها استخراج شود به جهت عدم رعایت نکات فوق؛ فاقد ارزش علمی و کاربردی است و شاید اقدامات مشابه است که نتیجه بخش نمی شود.


نکته دوم:

در سایت و حتی فرم مربوطه درج شده بود که این نظر نسجی اثری ندارد، اما مشخص نبود چرا اصرار بر درج مشخصات و شماره داوطلبی شرکت کنندگان در آن داشند؟؟؟؟

اگر در راستای اخذ نظر، موضوع تعیین برترین نظرات نیز مد نظر می بود تا منتخب آن تعیین شود، اقدام اخیر قابل توجیه بود، ولی در فرض عدم آن، علت این درج مشخص نبوده و تردیدهایی را در ذهن ایجاد می کند.

بنا به جهات فوق چون اقدام سازمان را مطابق اصول لازمه مربوط ندیدم، فرم را بدون درج مطلبی، به همان صورت اخذ شده تحویل دادم تا شاید اقدام من و افراد دیگر که کم نیز نبودند، آنان را به این فکر وادارد که علت امر چیست که با بی مهری شرکت کنندگان مواجهه شده است و نه با اقبال؟

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد