علیرضا مرادی-بازپرس دادسرای عمومی و انقلاب تهران

به ‌نام حضرت دوست که ناجسته‌اش یابیم و نادیده دوستش داریم

«آنکه چرایی زندگی را فهمید، با هر چگونگی آن خواهد ساخت»

فارغ التحصیل رشته حقوق از دانشکده حقوق دانشگاه شیراز هستم. در کسوت مشاور حقوقی و قضائی چند اداره دولتی، مؤسسه و نهاد غیردولتی و نهایتاً قوه قضاییه سوابقی شغلی به شرح ذیل دارم:

سوابق اداری:

• کارشناس حقوقی ستاد اجرایی انصار وقت

• کاشناس مسئول حقوقی سازمان بارزسی و نظارت بر قیمت، کالا و خدمات وزارت بازرگانی وقت

• کارشناس و رئیس دایره قراردادهای مؤسسه مالی و اعتباری بنیاد وقت

سوابق قضایی:

• قاضی تحقیق دادگاه عمومی

• قاضی دایره سرپرسی دادگاه عمومی

• دادرس دادگاه عمومی

• قاضی شورای حل اختلاف

• دادیار اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب تهران

• دادیار تحقیق داسرای عمومی و انقلاب تهران

• بازپرس دادسرای عمومی و انقلاب تهران

همواره از خداوند خواهانم، تا زمانی که در کسوت قضاء اشتغال دارم، لطف خود را از من دریغ ننماید تا بتوانم از آن توانی برخوردار باشم که حداقل توشعه چندین سال قضاوتم، عمل به چند فراز از نامه حضرت امیر به مالک اشتر باشد.

«فرازهایی از نامه 53 امیرالمومنین علیه السلام به مالک اشتر»

«...برترین فرد نزد خود را برای قضاوت انتخاب کن، کسی که مراجعه فراوان، او را به ستوه نیاورد و برخورد مخالفان با یکدیگر او را خشمناک نسازد.

در اشتباهاتش پافشاری نکند و بازگشت به حق پس از آگاهی برای او دشوار نباشد.

طمع را از دل ریشه‏کن کند و در شناخت مطالب با تحقیقی اندک رضایت ندهد.

در شبهات از همه بااحتیاط تر عمل کند و در یافتن دلیل، اصرار او از همه بیشتر باشد.

در مراجعه پیاپی شاکیان خسته نشود، در کشف امور از همه شکیباتر و پس از آشکار شدن حقیقت در فصل خصومت از همه برنده‏تر باشد.

کسی که ستایش فراوان او را فریب ندهد و چربزبانی او را منحرف نسازد و چنین کسانی بسیار اندکند!!!...»

فعالیت در فضای مجازی

در دورانی که در شهرستان مشغول خدمت بودم، به مدد یکی از همکاران نوگرا با دنیای مجازی آشنا شدم. بعد از مختصر فعالیت در برخی از وب سایت‌های معتبر حقوقی چون «دادخواهی» و انتشار مقالاتی در آنها، تصمیم به ایجاد وبلاگ حقوقی گرفتم که نتیجه‌ی آن تولد «قاضی دادگستر» بود.

این که چرا عنوان «قاضی دادگستر» را برگزیدم ، خود دادستان مفصلی دارد که ماحصل آن تظلمات متعددی است که در ورود به رشته حقوقی و از جمله اشتغال اداری و قضایی متحمل شده‌ام و هموراه در خاطرم باشد که راقع ظلم باشد نه  موجد آن.

بعد چند سال فعالیت انفرادی و متعاقب انتقال محل اشتغالم به تهران، با حقوقدانان دانشمندی آشنا شدم که ماحصل آن همکارانی هستند که مشخصات آنان در «پروفایل اختصاصی همکاران» ملاحظه می فرمایید.

ما اعتقاد داریم که فضای مجازی محل مناسبی برای طرح دیدگاه های حقوقی و قضایی ما و نیز ارائه خدمات هر چند ناچیز به ویژه در پست «مشاوره حقوقی اینترنی» که رایگان نیز می باشد، است. پیشنهاد ما آن است که برای اطلاع از زمان روزآمد شدن وبلاگ در خبرنامه آن عضو شوید.

 این بخش را فعلاً با مطلب «گفتگو با خدا» که بسیار دوست می دارم و هر بار که می خوانم موجب مزید اطمینان و آرمش دلم می گردد، که به این حهت و با این امید که برای شما نیز چنین اثری داشته باشد، تقدیم تان می کنم، به پایان می برم.

«لحظه هایتان به لطف یار لطیف»

«گفتگو با خدا»

گفتم: خدایا، دلم را ربودند.

گفت: پیش از من.

گفتم: خدایا، از همه دلگیرم.

گفت: حتی از من.

گفتم: خدایا تنهاترینم.

گفت: پس، من.

گفتم: خدایا خیلی دوری.

گفت: حتی از تو.

گفتم: خدایا کمک خواستم.

گفت غیر از من.

گفتم: خدایا دوتست دارم.

گفت بیش از من.

گفتم: خدایا خسته‌ام

گفت: لا تهنتو رحمته الله «از رحمت من نا امید مشو».

گفتم: خدایا کسی نمی نداند در دل من چه می گذرد.

گفت: ان الله یحول بین المرأء و قلبه «من بین تو و قلبت حایل هستم».

گفتم: خدایا انگار مرا فراموش کردی.

گفت: فَذکُرُونی اَذکُرُکم «ذکر کنید مرا تا یادتان باشم».

گفتم: خدایا خیلی تنها ام، غیر از تو کسی را ندارم.

گفت: نحنو اقرب الیه مِن حب الورید «ما از رگ کردن به شما نزدیکترم».

گفتم: خدایا تا کی باید صبر کنم.

گفت: و ما یدیرک لعلی الساعته تکنونا قریبا «تو چه میدانی شاید موعدش نزدیک باشد».

 ادامه دارد....